rüşvətçi

sif. <ər. rüşvət və fars. . . . xor> Rüşvət alan. Rüşvətxor adam. – Mənə desəydilər ki, . . Yer üzündə bir rüşvətxor çinovnik yoxdur, inanardım. Ə. H.. // İs. mənasında. . . Çarın bu mahir rüşvətxoru özünün həyasızlığı ilə Təbriz tacirlərinin arasında zərbi-məsəl olmuşdu. M. S. O.. Yeni ildə heç kəsə; Üz verməsin kədər, qəm; Rüşvətxordan savayı! R. R..